Jadbalja Racing zou starten met 2 wagens. Team 21 met Laurens Meyer en Jeroen Bleekemolen in de dichte Saker GT en Gerrit Meyer met Rudolf meyer en Robbert Visser in de open Saker Sprint. Met start nummer 22 was Gerrit voorafgaand aan de race erg gebrand op het prolongeren van zijn derde plek van het vorige jaar. Daarnaast viel hij vorige race in Hockenheim net naast de podium plek. Alle reden dus om de kwalificatie goed weg te zetten. Dat viel een beetje tegen en starte op de 30ste plaats als middenmoter in het veld. Voor equipe 21 zag het er beter uit omdat zij als 5de van start konden.

 
Werd de kwalificatie nog onder opdrogende baan omstandigheden verreden, de start verliep anders. Het begon te regenen en zoals veel teams stonden ook de sakers klaar in de startopstelling op slicks. Hierdoor was het dramatisch met de wegligging met een compleet gebrek aan grip. Voor de wagens van andere teams die snel binnen waren gekomen om de banden te wisselen was het een start vanachter uit het veld, maar makkelijker om naar voren te rijden. Zij deden dat erg goed en pakten zo snel een goeie positie. Het hele spektakel leverde mooie momenten en spannende acties op. Het werd een enerverende race op nat asfalt. Slechte weersomstandigheden en snel invallende duisternis.

 
Voor de Sakers werd het een waar gevecht. Team 22 van Gerrit Meyer/ Rudolf Meyer/Robbert Visser kon hun naar 20ste opgeklommen positie lang vasthouden maar slaagden er niet in om verder te stijgen. Vocht, kou en elektronische probleempjes maakten het extra zwaar. De Saker sprint kwam niet op temperatuur. De snelheid viel weg en daardoor volgde een aanrijding met een Porsche die achterop de Saker reed. Voor Laurens en Jeroen was het ook geen simpel klusje, al konden zij wel lange tijd op de derde plek blijven rijden. Daarnaast hadden zij zeer snelle wissels en bleken ze als team weer goed te functioneren. De weersomstandigheden werden alleen maar minder. Opvallend was wel dat alle rijders na hun stint ongelofelijk positief uit de wagens stapten omdat ze midden in een unieke race zaten en ze allemaal een behoorlijke kick kregen van het rijden in het donker en de zware baan. Allen bewust van het bijzondere begin van het racejaar. Dit in combinatie met het fantastische veld van zo'n 60 wagens. Je moet je enorm concentreren in het donker. Je positie in de gaten houden, punten bepalen en zorgen dat de verlichting van achterop rijdende wagens je niet verblinden als je zo laag op het asfalt rijdt met een Saker. Alles is anders dan anders, aldus laurens Meyer lachend.

 

Halverwege de race kregen de beide equipes nog een schepje extra op de baan in de vorm van een oliespoor. Links en rechts vlogen de wagens door tractieproblemen het circuit af en landden in de grindbak of maakte spectaculaire schuivers over het glimmende asfalt van Zandvoort. Voor het publiek, wat de wedstrijd via mooi regie werk op grote schermen kon volgen, was dit schitterend om te zien. Dan mag het koud zijn en regenen, als autosport liefhebber blijf je dan wél kijken! Meermalen moest er 'code 60' gegeven worden om de boel veilig te houden waardoor de tijden niet meer verbeterden. De sakers bleven op de baan en Jeroen en Laurens konden positie houden. Na vier uur racen knalde er een fraai vuurwerkspektakel en werd Roeland Voerman als winnaar afgevlagd en mocht hij samen met Duncan Huisman op de hoogste trede van het podium plaats nemen. Frits Hessing en Huub Vermeulen met de V8 Silhouette eindigden als tweede met een achterstand van twee ronden. JR Motorsport coureurs Sybren van der Goot en André de Vries finishten met hun BMW E90 V8 als derde. Gevolgd door Laurens Meyer en Jeroen Bleekemolen als vierde.

Tekst: PR